ವಚನ - 657     
 
ಮರೆತಿಹನೆ ಬೊಮ್ಮ? ಮರೆತಿಲ್ಲ; ಮರೆತವೊಲಿಹನು | ಧರಿಸಿ ಜೀವಾಕೃತಿಯ ಜಗದಿ ತನ್ನನೆ ತಾನ್ || ಅರಸಿಕೊಳುವವೊಲಿಹುದು; ದೊರೆತವೋಲ್ ತೋರೆ ಸುಖ | ದೊರೆವವರೆಗಾಯಸವೊ – ಮಂಕುತಿಮ್ಮ || ಕಗ್ಗ ೬೫೭ ||